walopn saya rasa sunyi, sya rasa kwn2 saya da xde disisi, petang tadi kawan saya col invite utk dtg kawin, i'm hepy for her. stelah bbrp tahun mencari cinta, dia da berjaya jumpa chinta hati utk sepanjang hidup. saya sentiasa doakan terbaik utk kawan2. sy doakan semoga bahagia bukan saja sampai ke anak cucu tp hingga ke hujung nyawa. sy xdapat pegi walpn teringin nk tguk kawan da nk jd isteri org, tp, masa dan jarak tak mengizinkan. apapon, saya bangga, kawan saya igt dan siap kol utk jemput datg dgn bersungguh2..kita tetap kawan dan saya sentiasa igt stp masa "inilah kawan disaat susah dan senang"..saya sentiasa igt..dan saya da dapat membezakan.
malam ni, byk btol cerita yg sonok utk tguk, tp pkiran sy sgt kosong. saya tguk tv tp xpaham ape cerita tu, lgsung xpaham.
seblom ni saya rasa, ct polish la yg buat saya menangis hari2..sbb saya rindu dgn sme kenangan waktu driving. sy igt duduk dlm ruma dpt men'stop'kn kadar produce air mata. malangnya tidak pon. mgu ni saya sgt2 hepi dapat cobi, cobi berjaya wat saya tido dgn baik selama 4 hari. saya x nangis pon 4 hari ni. tp, sebenarnya, kat mana2 pon saya akan nangis juga bila saya sakit yang sgt sakit.
sy baru saja basuh selimut, tp sy da kotorkan dgn air mata lg. kenapala air mata ni asik nk kuar. sudahla saya malas btul minum air. cuti tgl sehari lagi, kenapala da nak akhir2 baru nk sakit macam ni. bila la saya dapat memulakan persekolahan sya dgn senyuman dan semangat. macam masa mula2 saya bercinta, hari2 saya lalui dgn indah, dgn senyuman, sampaikan masa tu sme cikgu tegur muka saya yg bahagia. skg, pla sme org tegur sy asik murung dan xsihat. dan alasan terbaik yg saya katakan adalah, saya x ckup tidur dan xde selera makan sbb sorang dirumah.
orang slalu cakap, sampai bila nk jadi macam ni? saya jawab mungkin saya blum dapat biasakan keadaan. baru sebulan sekolah. masa berlalu tanpa ada apa yg perlu saya terkilan. takde apa yg perlu saya sesalkan, sbb hari2 lepas kosong dan xde makna. saya cuma manusia yg menjalani hari2 mngikut rutin dan jadual. mmg sy sentiasa bpkir..slalu sy berpkir..bila saya nk kecapi bahagia? kenapa saya asik menderita dgn teruknya.
sebenarnya, saya cuma berharap hari2 yg saya lalui membahagiakan saya dan org yg saya sayang.
hari2 yg saya lalui penuh dgn senyuman ikhlas dan hati yg berbunga riang.